HET ZIT NIET MEE MET DE BEESTJES

Hebben we net een moeilijke tijd achter de rug met het laten inslapen van Arlando krijg ik afgelopen maandag een bericht van het gastgezin waar mijn hondje woont. Baroes is ziek en de gastouder wil met mij overleggen wat ze moet doen. Het voelt niet goed bij haar.

We spreken af tot de middag te wachten, gaat het dan niet beter dan naar de dierenarts. En het ging niet beter dus werd bij de dierenarts bloed afgenomen.
Er werd een flinke bloedarmoede geconstateerd, een infectie, koorts.

Maar ook gaf de bloeduitslag zo'n tegenstrijdige waarden dat de dierenarts niet wist wat ze ermee moest. Gebeld met het lab. Hieruit kwam ook geen duidelijkheid. Daarna gekozen voor een second opinion bij onze vertrouwde dierenarts in Putten.
We mailden de bloeduitslagen door en nog diezelfde middag werden we verwacht. Het ging slecht met Baroes en de gastouder begon zich zo'n zorgen te maken. Zou ze ook Baroes kwijt raken nadat ze 4 maanden geleden haar Sam moest laten inslapen.

In Putten werd opnieuw bloed afgenomen om te testen op een paraciet, Lyme, auto-immuumziekte, er wordt gekeken of ze haar eigen rode bloedcellen nog aanmaakt want die bloedarmoede komt niet uit het niets.
 Er zit een infectie in haar lichaam, ze heeft koorts, en ga zo maar door. Er werd een buikscan gemaakt. Ze gaat zienderogen achteruit.
We bespreken of ze misschien toch aan het infuus moet of een bloedtransfusie moet krijgen. De dierenarts stelt voor haar mee naar huis te nemen maar we moeten iedere verslechtering direct melden.

Met pijnstillers en infectieremmers vertrekken we weer richting Lelystad en op mijn schoot heb ik het zakje haar wat bij het scheren van haar buik is gekomen. Ik koester het en zal het bewaren bij al het andere haar wat ik spaar van mijn honden om ooit een trui van te breien. Ooit zullen deze haren een warm aandenken zijn aan al mijn kanjers.

Mijn gastouder heeft die nacht overal bakjes met voer neergezet. Misschien wil ze eten als er geen druk op ligt. Maar zaterdagochtend zijn de bakjes onaangeroerd maar Baroes is wel actiever.

We namen het besluit om moeder Chamook in te schakelen. Als ik nu met haar naar Baroes ga en ze samen laat eten zou het dan lukken.

Ik haalde geitenmelk en ging liep met Chamook naar het huis waar Baroes woont. Toen we de tuin naderde had ze het in de gaten en begon te blaffen. Geweldig om dat te horen, ze was dus allert en hoorde ons aankomen.

Een intense begroeting tussen moeder en dochter en tussen mij en Baroes. Er was een omslag!!!
Er werden twee bakken met vlees gevuld en naast elkaar gezet. Even twijfelde Baroes maar toen ze haar moeder smakelijk zag eten begon zij ook aan haar maaltje. En het wonder geschiedde,.....Baroes at haar vlees op. Daarna likte ze de geitenmeld uit mijn hand.

We besloten om Chamook een dagje bij haar kind te laten. Misschien zou dat stimuleren met eten en haar wat afleiden. En dat werkte ons plannetje was gelukt.

Toen ik Chamook om 5 uur ophaalde werd ik begroet door twee blije honden. Samen speelden ze op het gras, renden ze door de tuin en blaften ze weer als er mensen langs liepen.

Baroes is nog niet beter maar de balans is doorgeslagen naar de goede kant. Ik hoop er nog achter te komen wat ze heeft of heeft gehad.
Of ik deze loopsheid al een nestje van haar mag verwachten weet ik niet. Het belangrijkste is dat Baroes eerst goed aansterkt en totaal hersteld. Pupjes zijn leuk maar Baroes is voor mij zo waardevol, niets mag haar gezondheid op het spel zetten. Maar zodra het licht weer op groen staat mag ze moeder worden.

En wat is het fijn dat M. op mijn pad kwam. Wij werd de gastouder voor Baroes. Zij zou Baroes in huis nemen en ik zou als de tijd daar is een nestje met haar kunnen fokken. Maar ze is niet zomaar bij iemand terecht gekomen. Nee....ze woont bij iemand die er altijd voor haar is. Ze zijn altijd bij elkaar en nu ze ziek is wordt ze zo liefdevol verzorgd zodat ze haast wel beter MOET worden. En al die liefdevolle zorg heeft z'n vruchten afgeworpen. Baroes komt weer uit haar dalletje tevoorschijn. Dank je wel lieve gastouder, zonder jou was het niet gelukt.