zondag 10 februari 2013

TILOU EN CHAMOOK ZULLEN DE WINNAAR KIEZEN

Afgelopen week kreeg ik een schattig wasrusje binnen van Jeanine. Ik stuurde haar kaarten en mocht een leuke tassenhanger uitzoeken. Ik kreeg een gezellig doosje in de brievenbus met een lief kaartje en daarin zat  de walrus. Ik ben er zo blij mee!


DE TREKKING VAN DE WINNAAR GEBEURT DOOR DEZE KANJERS
Ik zat wat te mijmeren hoe ik uit al die lieve berichtjes voor mijn give away nu een winnaar moet trekken. Allemaal papiertjes in een bakje en er een trekken dat was 'm niet. Het moest iets worden wat door de honden kon worden gedaan.
Ineens kreeg ik een ingeving. Tilou en Chamook vinden het geweldig om dingen te zoeken. Hun neus gebruiken is iets wat ze het liefste doen en ook heel goed kunnen.
Chamook en Petit Loup (Tilou)
 Dus.... morgen verstop ik overal brokjes in de kamer, wat ik overigens regelmatig doe. De honden zitten in de schuur te wachten en meestal laat ik ze beiden tegelijk de schuur uit en dan gaat er een wervelwind door de kamer, opzoek naar de verstopte lekkernij.
Nu ga ik bij de brokjes de papiertjes leggen met jullie namen erop en laat de honden een voor een binnen.
Petit Loup (Tilou)


Chamook
 Het brokje dat door een van beide als eerste wordt gevonden is de winnaar van mijn give away.


En dat ze goed zijn in zoeken bewijst wel het volgende (nare) verhaal.

Speurneus Chamook
Iedere ochtend loop ik met mijn twee Hollandse herders een rondje door het park. Zo ook drie jaar geleden eind november. Ze lopen altijd los en de jongste begon plots aan de rand van het pad tussen de struiken te blaffen. Ik dacht dat het een dood of verscholen dier was dus besteedde ik er geen aandacht aan en riep haar met me mee. De drie daaropvolgende dagen deed ze precies hetzelfde en ik ook totdat ik er op maandagochtend weer liep vlak voordat ik met mijn man naar de sauna zou gaan.  Weer sloeg Chamook enorm aan en dus besloot ik deze keer achter haar aan te gaan. Misschien was er echt een dier in nood! Ze stond tussen de struiken en ik liep naar haar toe en de schrik sloeg me om het hart. Niks geen dood of gewond dier maar een man die op de grond lag, roerloos. Het was meteen duidelijk, deze man leefde niet meer en Chamook had mij hier al dagen op gewezen. Zoveel honden lopen over dit pad maar de neus van mij hollands herdertje heeft de weg gewezen naar iemand die al dagen vermist was. Een verschrikkelijke ervaring. Iedere dag als ik langs deze plek kom gaan mijn gedachten even naar deze man en zijn familie. Deze man die ook deel is gaan uitmaken van mijn leven want dit voorval zal ik nooit meer vergeten.

Ik mocht aanwezig zijn op zijn crematie en schreef voor hem en zijn familie het volgende gedicht.

Deze man
voor mij een onbekende
kreeg een gezicht een naam
op een nog vroege ochtend gevonden
alleen, stil en eenzaam

Deze man
enige momenten stond ik aan zijn voeten
een schok, ongeloof ging door mij heen
en op dat ene moment
voelde ik me samen zo verschrikkelijk allen

Deze man
wreed is zijn leven ontnomen
verraden door geweld, misschien pijn
nooit meer fijne momenten
waarop hij met familie en vrienden zal zijn

Deze man
waarvan ik afscheid nemen mag
rust heeft hij gekregen
en voor altijd zal het zo zijn
Thomas van L.blijft ook een deel van mijn leven.