Als kleine hummel
verlangde ik ‘t meest
Naar het grote
kerstmisfeest
De boom werd versierd met
ster en bal
En daaronder verrees een
echte stal
Een kribbe met een
Jezuskind, een ezel en een os
En alle schaapjes moesten
lekker liggen in een dotje mos
De sfeer van lichtjes en
het verhaal
Voorgelezen door ons ma in
mijn eigen kindertaal
Met mijn nieuwe jurk en
strik in het haar
Stond ik in de avond met
grote verwachtingen klaar
De grote mensen kwamen
binnen
En toen kon het
kerstfeest toch echt beginnen
En als klein meisje zat
ik daar maar
Met die mooie strik in
het haar
Niets te zeggen, niets te
doen
Zo was kerstmis voor mij...... toen
Kerstavond
De hele familie jong en
oud gezellig nu bijeen
Drie lieve kleinkindjes
willen natuurlijk overal heen
Maar niets mogen pakken
is voor kinderen een zware last
Dus deze kerst geen boom
met ballen en geen frutsels op de kast.
Overal is speelgoed we zitten er middenin
De kleintjes hebben de
vrijheid en hebben het naar de zin
Geen gemopper en geen
gedoe
En ’s avonds tevreden
naar hun bedje toe
Wat is de tijd veranderd,
het kind staat nu centraal
Wat kunnen we toch
genieten van dit grut met hun kindertaal
En stilletjes denk ik heel
eventjes terug aan de tijd van toen
Aan het meisje met de strik
in 't haar, aan 't meisje die niets had te doen.
ja de tijden zijn echt veranderd hihi
BeantwoordenVerwijderenik kon je gelijk uit de foto halen wat enorm leuk zeg
lieve groet jenneke
Je bent niks veranderd :o)
BeantwoordenVerwijderenMooi gedicht hoor...
Fijn weekend! Dinaz ♥
Mooi geschreven hoor en die foto blijft natuurlijk geweldig. Ik ben blij dat de tijden veranderd zijn als ik het zo lees. Bij ons wel ;-)
BeantwoordenVerwijderen