OMA TOEN TOEN, OMA TOEN en OMA NU

Twee maandjes ben ik nu te vinden op blogspot en ik vind het leuk. Vooral leuk om bij jullie binnen te mogen kijken.  Om een beetje mee te mogen beleven  van veel lief en soms  wat leed in jullie vaak jonge gezinnen.

Als ik eerlijk ben moet ik toegeven dat ik ook wel wat op zoek ben zo nu en dan naar de oma’s onder ons en die heb ik nog niet zoveel gevonden. Maar ik ben er een! Al voel ik me niet zo want een oma hoort aangepaste schoenen te hebben, een grijs knotje en een lange rok. Een oma die er met haar 70 al stokoud uitziet, ja dat is een oma want zo’n oma had ik!

mijn opa en oma

 op schoot mijn moeder 'oma Moesje'

Maar nee, aan dat profiel voldoe ik niet. Ik voel me jong, veel jonger dan ik ben J. Ik gedraag me jong, veel jonger dan ik benJ maar als ik eerlijk ben, soms ben ik werkelijk bekaf van een dag oppassen en gek doen met de kleintjes. Dan zit ik puffend met mijn benen omhoog en moet ik even bijtanken,  ja….van één dag oppassen!

Zo af en toe zie ik mezelf weer even als jonge moeder, hoe ik mijn leventje invulde met mijn drie kleintjes. En ja….ik zie heel veel gelijkenis met hoe jullie het doen. Ik herken zoveel in jullie vindingrijkheid, jullie creativiteit met en voor de kinderen, jullie enthousiasme en jullie enorme liefde voor die kleine hummels. Maar ik zie ook de inspanning die het allemaal kost, de vermoeidheid die het met zich meebrengt en op zo’n moment voel ik met jullie mee. De energie die tijdelijk op is omdat er een kindje ziek is of omdat je zelf ziek bent geweest. De drukte in huis omdat je iedereen het naar de zin wilt maken,  het mopper humeur van de kleine wat je toch op een positieve manier een draai wilt geven,  kindjes die niet altijd even leuk zijn en je soms liever achter het behang plakt om van deze gedachten vervolgens weer een schuldgevoel over te houden, de huiluurtjes, het niet willen slapen en eten en de constante drukte…..als mama ga je door en kom je zelf op de tweede plaats.  Laten we voor onszelf nu eens dat petje afnemen!

Dan heb ik het over moeders en oma’s maar mijn kleinkindjes hebben ook een geweldige overgrootoma.

En nee, niet een oma met een knotje en aangemeten schoenen die er met haar 91 jaar stokoud uitziet. 

Nee, een hippe oma die volop gekdoet met Fenne van 2 en heerlijk knuffelt met kleine Melle, die vertederend de eerste stapjes van Lana volgt. 

Een overgrootoma die het een feest vindt om het wel en wee te volgen van haar kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.

 Overgrootoma 'Oma Moesje' van 90 jaar stoeit nog op bed met Flopsie
en knuffelt wat af als ze de mogelijkheid heeft.

Mijn motto is:     Geef iedere dag een strik!