VERDRIET, EEN GLIMLACH, EEN LIEF KINDERGEDICHT

Ik ben vanochtend uit het ziekenhuis gekomen. De schouderoperatie is goed gegaan. Nu revalideren en weer de oude worden.
Mijn man kwam gisteren in de avond voor de tweede keer op bezoek nu met een erg bericht dat afkomstig was van mijn 91 jarige moeder. Haar zusje van 85 was dood aangetroffen.

Mijn tante Corrie, mijn peettante uit Oirschot woonde nog steeds in het huis waar destijds mijn oma ook woonde. Naast haar huis een identiek huis waar ik ben geboren.
Mijn tante Corrie die in oktober haar 85ste verjaardag groots vierde met de hele familie waardoor ik neven en nichten na 40 jaar weer terug zag! En gezellig dat het was. Gevierd in een prachig oud klooster in Oirschot.

Vier zusjes uit een gezin van zes. (broertjes ontbreken)
v.l.n.r. tante Berthy, tante Jeanne,
 tante Corrie, mijn moeder Anneke

Links tante corrie 85 jr,
boven mijn moeder 90 jr, rechts tante Jeanne 88 jr.

Mijn tante Corrie die naast me in de auto zat en mij als klein kind een flinke tik gaf omdat ik een snoeppapiertje uit het raam liet wapperen en los liet. 'Geen rommel op de straat, stop het maar in je zak'! een les voor mijn leven die ik ook weer door heb gegeven aan mijn kinderen.

Mijn tante Corrie heb ik de hele nacht in mijn hoofd gehoord. Haar lach, de manier waarop ze 'houdoeoeoe' zei, hoe lief verbaasd ze klonk als ik de telefoon opnam als ik bij mijn ma in Eindhoven was, de klank en de manier waarop ze steeds 'ja' zei in een gesprek om te laten weten dat ze je volgde.

Mijn  tante Corrie die boos kon worden als mijn pa vroeger de lekkerste dropjes uit het potje pakte dat bij haar op tafel stond. ' Niet zoeken, gewoon pakken'.

Mijn tante Corrie heeft twee dagen dood in haar huisje gelegen terwijl ze nog midden in het leven stond. Als vrijgezel had ze enorm veel vrienden en vierde het leven. Er stond nog een vakantie naar Dubai op het programma want daar was ze nog nooit geweest.

Mijn tante Corrie die haar lichaam aan de wetenschap geeft, afscheid kan ik niet nemen, geen begrafenis of crematie. Haar zusjes mogen haar 5 minuten zien voordat ze naar Nijmegen gaat. En zo wilde zij het.

Mijn rante Corrie zal ik blijven herinneren als een hele lieve zus voor mijn oude moeder, een vrouw die de familie opnieuw bij elkaar kreeg, iemand die geliefd was en een trotse inwoner van Oirschot was waar ze haar hele leven heeft gewoond. Zo bijzonder.

Mijn tante Corrie is vertrokken uit mijn leven maar ze zal altijd een mooi en bijzonder plekje bij mij blijven houden want ja.....ik heb veel van haar gehouden.
                                             * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
En toen ik thuis kwam lag er een allerliefst kaartje in de bus van mede blogger Jenneke en een mooi envelopje met kleine kaartjes, een mooie tekst op de voorkant. Nog met mijn verse verdriet kwam er een glimlach tevoorschijn, wat heb je toch geweldige medemensen....Jenneke heel erg bedankt.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * *

Toch nog even een afsluiting van dit blog met een gedicht wat tanta Corrie zeker leuk had gevonden want van gedichten hield ze! en misschien dat al jullie kindertjes ook van Sebastiaan gaan houden als het regelmatig wordt voorgelezen.

Vroeger op school moesten we vaak gedichten uit ons hoofd leren en die dan voordragen voor de klas. Een van die gedichten was 'Dit is de spin Sebastiaan".

 Ik kon me zo goed inleven in deze lieve maar eigenwijze spin dan het gedicht in mijn hoofd zit gegrift. Misschien vinden jullie kindjes dit ook wel een heel leuk gedicht.