KRULLEN OBSESSIE

Als klein kind had ik een leuke krullenbol. Als ik terug kijk op oude foto's was het een kopje haar waar ik helemaal tevreden mee zou zijn. Maar ook op oude foto's is te zien dat ik ineens een bolletje piekhaar ben. Alle krullen verdwenen. Bloedvergiftiging. Een vies verhaaltje waardoor dat kwam. Ik peuterde alle kauwgom van de straat en stak dat in mijn mond. Dat kon natuurlijk niet goed zijn. Dus werd ik flink op de vingers getikt als ik weer bukte voor zo'n klein wit plekje op de stoep.

Maar goed, mijn krullen kwamen weer terug. Iedereen was weg van mijn haar en ik had er geen aandacht voor. Zo is dat bij kinderen.

Maar dan komt de puberteit in zicht en wordt mijn haar weerbarstig en onhandelbaar. Kammen is niet meer mogelijk. En iedereen vond het zo geweldig en ik deed zo mijn best om het stijl te krijgen. Ik verafschuwde die krullen, schaamde me dood. Mijn vrienden betitelden mijn pruik als een  'Michael Jackson' kapsel

Omdat ik op de middelbare school veel rugklachten had moest ik iedere dag voor schooltijd zwemmen. Op een dag kwam ik net van het zwembad en nog met nat haar liep ik de rector tegen het lijf die tegen mij zei: 'Hebben jullie thuis geen kam', Dat was het slechtste wat ooit tegen me is gezegd. De obsessie voor mijn haar was toen totaal. Ik kon wel huilen.

Een kapper leerde mij hoe ik na het wassen mijn haren helemaal rond mijn hoofd moest draaien, vastzetten met speldjes en dan een uur onder de droogkap. Als ik het dan losmaakte was het stijl. Ik kon mezelf uren bewonderen voor de spiegel, een gladde ponnie, geen krullen. Als ik in de ochtend op mijn brommer, terwijl het nog wat mistig was, naar school reed en er een pluk haar onder mijn helm vandaan piepte was het leed alweer geschied. Een redelijk glad kapsel met een enorm krullende pluk. Ik ben er vaak weer voor naar huis gegaan.

Een tante was kapster en stylde mijn haar en gaf mij een potje mee waarmee ik zelf mijn ponnie glad kon krijgen. Ze had er niet bij gezegd hoe vaak ik het mocht gebruiken dus deed ik het iedere dag. Haar nat maken, spulletje erop en stinken!
Na een week was mijn voorhoofd totaal ontstoken. Het bleek agressieve permanent vloeistof te zijn die je eens in de 6 weken met mate mocht gebruiken. Dus ook dat werkte niet.

 Ik werd ouder en mijn krullen kon ik een beetje in bedwang houden. Ik was er weer tevreden mee.

Samen met Maai op Kreta

Totdat ik zware rugklachten kreeg en morfine pleisters moest gebruiken. Dag krullen, dag lieve lieve krullen. Ik veranderde voor mezelf totaal. Ik was niet meer wie ik was. Die krullen hoorde zo bij mij dat ik haast niet in de spiegel kon kijken. Dit was ík niet.

Ik kon er niet aan wennen en nam geregeld een permanent totdat na een aantal keer dit er na een week al weer uit was. Ik moest verder zonder krullen, een gedaantewisseling, ik voelde me niet meer Saskia.

Nu, weer wat jaar later, ben ik aan het minderen met morfinepleisters en waarempel, mijn krullen komen terug, heel beheersbaar. .

 

Voor het eerst kan ik zeggen, het is goed zo, ik ben weer Saskia!