PEPERNOOTJES BAKKEN

Vanmorgen mocht ik van mezelf nog een half uurtje langer dan normaal blijven liggen maar dit voornemen werd verstoord door het overgaan van de telefoon. Een allerliefst stemmetje vroeg aan mij, 'oma, kom je pepernootjes bakken?' Ik was meteen wakker en had zin in de dag. Niets in bed blijven maar hup in  de benen. Ik kletste nog wat met mij kleine spruit want met deze net twee-jarige kun je al hele volwassen gesprekjes voeren. Met mama zou ik even afspreken hoelaat ik zou komen en vroeg aan die kleine hummel of ze mama aan de telefoon wilde geven. Ik hoorde haar o zo lief zeggen, 'mama alsjeblieft'! Ik smolt!

En om te zeggen dat het ouders zijn die op hun strepen staan of eisen dat ze met twee woorden spreekt, strak gehouden wordt, nee niks van dit alles. Toch heeft ze dit taalgebruik opgepikt net als tal van andere uitspraken. Zo kan ze haar huilende broertje zo lief vragen 'gaat het?'  maar ook mij vraagt ze het wel eens en strijkt dan met haar kleine handje liefkozend over mijn rug.

Toen ik aankwam liep deze kleine spruit op een holletje in mijn armen en vertelde me meteen dat ze een mooie rok aan had die mama had gemaakt. Ze geeft me een handje en laat binnen meteen haar schoenkadootjes zien, pakt het boek om voor te lezen, de pop moet op schoot, de pluche hond geaaid, de kleurpotloden en stiften worden getoond en dit alles voordat ik met mijn ogen heb kunnen knipperen.

Mijn kleine vriendinnetje laat me zo merken dat ze blij is me te zien. We stoeien, doen gek, zingen en puzzelen, ze bakt pannekoekjes voor me in haar eigen keuken en neemt stiekem lachend een hap van mijn boterham met pindakaas. Voordat we er erg in hebben laat een grote gaap en kleine oogjes zien dat het bedje roept. Als ze haar speentje krijgt en in haar mondje stopt bereiden haar ogen zich meteen voor op wat komen gaat..... de middagslaap! Ze heeft ze nog open maar daar is alles mee gezegd. Kleine spruit slaapt en tijd voor pepernootjes bakken is er niet eens geweest. Zal morgenvroeg weer de telefoon gaan?