HELP, SPINNEN

Deze keer even geen kleinkindjes maar over de schrik van velen!!!!! HELP SPINNEN!!!!!!

Jaren geleden verhuisden we van het mooie Middelburg naar het moderne Lelystad. Van een flat kwamen we met onze twee dochters terecht in een zonnige woning met open haard en  tuin aan een prachtige recreatie plas ; 't Bovenwater' met daarachter de Oostvaardersplassen.

't Bovenwater

Konikspaarden in de Oostvaardersplassen

Nee, geen villa, geen luxe groot huis, gewoon een rijtjes woning van de makelaar maar op de meest prachtige locatie.

Watergekken waren we al dus we hadden het getroffen.

Maar er moest wel wat geklust worden in huis dus met peuter van 20 en 5 maanden en grote hond Rakker aan de slag in ons nieuwe stulpje. Toen we binnen kwamen was het eerste wat ik tegen mijn man zei, ‘jeetje, wat hebben ze met modder gegooid tegen de ruiten!’ Ik besteedde er even geen aandacht aan en installeerde het meegenomen speelgoed en de kindertjes op een groot kleed. Wij aan de slag. Met sop moest ook de vensterbak worden schoongemaakt en toen………………….mij mond viel open en ik kon niets anders doen dan gillen, gillen en gruwelen.

heel veel van deze moddervlekken zaten tegen het raam

Die modderspatten op het raam waren geen modderspatten maar allemaal dikke vette kruisspinnen. Ik raakte in paniek want als er een beest was waar ik mijn benen voor uit mijn lijf liep dan waren het wel spinnen.

Nee, hier wilde ik niet wonen dus probeerde ik mijn man ervan te overreden om dit huis bij de makelaar op te zeggen. 

Die nacht had ik nachtmerries en piekerde ik me suf hoe ik van dit huis af kon komen. Mijn man, gek van open haard en water was niet te om te praten en hij zei dat hij ervoor zou zorgen dat die spinnen zouden verdwijnen. Gerust was ik er niet op maar het tuintje lonkte wel met twee kinderen en een vuurtje in de avond was ook niet weg. Dus op naar Lelystad.

Iedere avond deed manlief met een emmertje de ronde in huis om alle spinnen voor het slapengaan te vangen. Dood maken mocht niet, zelfs een spin niet want als grote dierenvriend kon ik dat niet verdragen. Ze werden buiten vrijgelaten. Achteraf vraag ik me af hoe vaak hij in die 4 jaar dezelfde spin heeft gevangen.

Maar alles kan wennen dus ook de spinnen. In de avond ging ik vaak voor het raam staan en bekeek hoe deze dieren aan de buitenkant een prachtig web maakte, hoe ze hun prooi inbakenen in een wirwar van draad en ik begon ze waarachtig interessant te vinden.
Ze hoorden er helemaal bij, achter het raam tenminste.

We zijn nu 25 jaar verder en zijn ondertussen verhuisd naar een huis wat meer richting centrum.  En spinnen hebben we niet zoveel maar de spinnen die ik tegen kom kan ik gewoon pakken, een dikke kruisspin neem ik in de hand en een huisspin zet ik met een glaasje buiten. Mijn fobie is veranderd in interesse………………..gewoon, (nou ja, gewoon?), door naar deze nuttige beestjes te kijken.