donderdag 27 december 2012

HET MEISJE MET DE STRIK IN HET HAAR


Als kleine hummel verlangde ik ‘t meest
Naar het grote kerstmisfeest
De boom werd versierd met ster en bal
En daaronder verrees een echte stal

Een kribbe met een Jezuskind, een ezel en een os
En alle schaapjes moesten lekker liggen in een dotje mos
De sfeer van lichtjes en het verhaal
Voorgelezen door ons ma in mijn eigen kindertaal

Met mijn nieuwe jurk en strik in het haar
Stond ik in de avond met grote verwachtingen klaar
De grote mensen kwamen binnen
En toen kon het kerstfeest toch echt beginnen

En als klein meisje zat ik daar maar
Met die mooie strik in het haar
Niets te zeggen, niets te doen
Zo was  kerstmis voor mij...... toen

Kerstavond

De hele familie jong en oud gezellig nu bijeen
Drie lieve kleinkindjes willen natuurlijk overal heen
Maar niets mogen pakken is voor kinderen een zware last
Dus deze kerst geen boom met ballen en geen frutsels op de kast.

Overal is speelgoed we zitten er middenin
De kleintjes hebben de vrijheid en hebben het naar de zin
Geen gemopper en geen gedoe
En ’s avonds tevreden naar hun bedje toe

Wat is de tijd veranderd, het kind staat nu centraal
Wat kunnen we toch genieten van dit grut met hun kindertaal
En stilletjes denk ik heel eventjes terug aan de tijd van toen
Aan het meisje met de strik in 't haar, aan 't meisje die niets had te doen.

3 opmerkingen:

  1. ja de tijden zijn echt veranderd hihi

    ik kon je gelijk uit de foto halen wat enorm leuk zeg

    lieve groet jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Je bent niks veranderd :o)
    Mooi gedicht hoor...

    Fijn weekend! Dinaz ♥

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi geschreven hoor en die foto blijft natuurlijk geweldig. Ik ben blij dat de tijden veranderd zijn als ik het zo lees. Bij ons wel ;-)

    BeantwoordenVerwijderen