Eigenlijk hoef ik hier niet veel verslag van te doen want MamaMaai heeft dit zelf al gedaan in een smeuig blog dus als jullie willen weten hoe zij zich voelde klik dan HIER.
Maar we zijn geslaagd. En op mooie dag in augustus zal ze een prachtige bruid zijn, een stralende bruid met een prachtige jurk!
.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
Wat was ik blij dat ik de give away had gewonnen bij Esther. Het tijdschift M&MD. Hierin beschreef Esther het verhaal van Britt, de laatste dagen en de afloop door de lekkende hartkleppen.
Misschien niet zo raar maar dit verhaal heeft me aangegrepen. Door de manier waarop Esther het verwoord maar meer nog door het dappere gedrag van honden., van Britt. Ze geven niet zomaar op, ze lijden wat in stilte, zeuren niet, klagen niet. Ze trekken zich eerder terug en doen het alleen zoals het in de natuur ook zou gaan.
Maar wij kunnen het niet verdragen dat ze het alleen doen en willen er voor ze zijn, een menselijk iets. En ik denk dat de gedomestiseerde hond dit ook weer fijn vindt. Of vul ik het nu weer te veel in?
Zo zie je dat Bjorn niet graag alleen is en op Esther wacht. Onze Tilou zonderde zich af in de bench toen ze echt dood ziek was, ze zou in stilte zijn doodgegaan zonder het te melden. En als mens grijpen we dan in en ik moet zeggen dat ik hier blij om ben want nu is ze er nog maar in de natuur zou zo'n dier niet meer kunnen functioneren.
Ik moest dus even het verhaal laten bezinken, nog eens lezen en nu kan ik Esther dan ook heel erg bedanken voor de lieve Give Away, voor mij een heel waardevolle.
Bij het tijdschrift zal ook nog een zakje met zaadjes die op de plaats groeien waar Britt ligt begraven. Ik ga deze zaadjes zaaien op het grafje van Affir, het pupje uit het eerste nest van Chamook, het pupje wat maar een paar uur oud mocht worden.
Dank je Esther!
.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
Voor Esther, Dinaz, Anita en Maai had ik ook een give away. De bol van Esther is ondertussen gearriveerd, het bakje voor Anita staat klaar voor verzending, het keramiekje voor Maai zit in de oven en de bol voor Dinaz.....tja, daar gaat het een en ander fout mee.
Ik had de twee bollen gemaakt, een rode voor Esther en een paarse voor Dinaz. Het stond leuk zo die kleurtjes bij elkaar. Ze konden de oven in.
Dat was natuurlijk niet de bedoeling. Dus begon ik aan een nieuwe en deze bijna zwarte zette ik op de tafel om nog even te bedenken wat ik er mee zou gaan doen. Maar de bol is niet meer.....tijdens het stofzuigen is ie achter de slang blijven haken en lag ie in gruzelementen op de grond.
Ik maakte dus een nieuwe voor Dinaz en toen ik de week erop kwam en dacht dat de bol gebakken en wel klaar zou staan kwam ik van de kouwe kermis thuis. Alle puntjes lagen naast de bol op de grond. Foutje gemaakt bij het samenstellen van het glazuur.
Weer opnieuw begonnen en ik hoop met grote hopen dat de puntjes er nu op zijn blijven zitten. Ik zag wat verschil in krimp dus ga ik hard duimen. Als ze er dinsdag nog opzitten kan de bol gebakken worden en zal Dinaz eindelijk haar give away kunnen krijgen.
.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*.*
FIJNE WEEK VOOR JULLIE ALLEMAAL
MET AF EN TOE EEN GLIMLACHEND ZONNEJTE
