vrijdag 1 maart 2013

OVEREMOTIONELE SENTIMENTELE DIERENLIEFHEBBER

Even geen haak blog maar ernstigere zaken.Vandaag was het de dag dat ik mijn aquarium moest verschonen. Eens in de week krijgen alle bakken een beurt. Ook bekijk ik dan alle bewoners met een ander oog. Zijn ze nog gezond, hebben ze het naar hun zin?

Bij dat goed observeren zag ik 'm liggen. Of was het een haar. Op de zij met een gekrulde rug lag het beestje naar adem te happen. Dan krijg ik een brok in mijn keel. Ik wil het diertje niet meer last bezorgen door 'm te vangen, dus laat ik 'm in alle rust achter in een eigen vertrouwde omgeving om toch geregeld een kijkje te gaan nemen. Er zitten ook grote garnalen in de bak en dat zijn echte opruimers maar ze mogen niet eerder beginnen dan wanneer het diertje echt dood is. Er gaan uren voorbij en nog steeds zie ik het bekje zachtjes op en neer gaan. Al uren wil dit beestje niet opgeven, de wil om te leven lijkt te sterk. Ik besluit om boven te gaan strijken zodat ik regelmatig een blik op de bak kan richten. En dan zie ik wat wegschieten, het visje. Een garnaal zit erbij. Dit is voor mij het moment om de stap te nemen. Ik moet 'm er nu uithalen. Met toch nog verzet krijg ik het visje te pakken en laat het rustig inslapen in een bakje met kruidnagelolie. Het leed is heel snel geleden. Dan keert mijn rust weer. Nog vaak zal ik dit meemaken want bij ieder diertje wat gaat overlijden voel ik me rot.

Pas zag ik een natuurserie over een enorme droogte in Kenia. Een kudde olifanten had het zwaar en ze zochten water. En daar stond moeder met met haar verzwakte jong liggend aan haar voeten. Met haar slurf betaste ze het jong liefelijk.Alleen al die aanblik zorgt voor een brok in mijn keel, en de tranen stromen dan al over mijn wangen. In beeld komen de ogen van het jong die nog een keer knipperen, de moeder die er gelaten bij staat en uiteindelijk omdraait en wegsjokt. Dan kan ik een hartverscheurende snik niet meer inhouden . Mijn menselijke gedachten gaan zo met me op de loop. Arme moeder, alleen met haar stervende jong. Wat gaat er om in haar hoofd, wat denkt ze als ze omdraait en haar dode jong achterlaat.

De filmmaken vertelt dat veel mensen niet snappen dat ze die dieren die ze filmen niet helpen. Hij zegt dat alles om hem heen dood gaat door de droogte, er is geen beginnen aan.
Een jaar later is de kudde er weer boven op en krijgen ze een recordaantal van 220 kalfjes. Dan is mijn verdriet weer wat gezakt maar de moeder met jong staat nog op mijn netvlies en ook als ik dit type houd ik het niet droog. Sentimentele t.r.u.t. denk ik dan! (excuse voor het lelijke woord maar zo voelt het dan even)

Maar ook met kleine dieren in nood voel ik me verbonden. Als op een regenachtige dag de wormen over het fietspad kruipen raap ik er zoveel mogelijk op om ze weer aan de kant te zetten.. Een raar werkje maar ach, die pier wil ook leven. En spinnen op de boot, gelukkig ben ik er niet meer bang van maar ook die moeten op de kant en als er eentje in het water valt hengel ik net zolang tot die mijn touwje veilig heeft bereikt.

En dan de Oostvaardersplassen, de trots van Lelystad. Regelmatig rijd ik met de trein van Lelystad naar Eindhoven. In de zomermaanden is het een prachtig gezicht die grote kuddes bij elkaar. En het zijn er veel, heel veel. Maar wanneer het in de winter weken vriest dat het kraakt dan is het zo'n triest aanblik dat ik aan de andere kant in de trein ga zitten, ik wil het niet zien. Dieren opzoek naar voedsel wat er niet is en dus de hongerdood sterven.  En dan alle ophef. Mensen die vinden dat ze bijgevoerd moeten worden en andere vinden dat je van de natuur af moet blijven. Ik ben natuurlijk voorstander van bijvoeren want echt natuur vind ik het niet. Een hek is ho!  Ik zal er niet verder over uitweiden want de kwaadheid over 'de trots van Lelystad' komt al weer opzetten.

En.....en....en......nee, stop!
Genoeg over dierenleed. Als ik zo om mij heen kijk zie ik twee enorm tevreden honden die net lekker naar het bos zijn geweest. Boven genieten garnalen van hun gedroogde brandnetelblaadjes, een tractatie, de vissen zwemmen tevreden rond.
En om een indruk te geven van die. misschien akelig ogende, sprieterige kleine beestjes......kijk maar eens hoe mooi ze eigenlijk zijn....en vredelievend.... daar kunnen we met z'n allen nog wat van leren.

Linker bak zitten de roodgestreepte Crystal Red garnaaltjes .
Middelste bak zitten de Red Fire garnaaltjes
in de rechterbak komen de Crystal Black garnaaltjes
de White Pearl  garnaaltjes komen in een bakje wat op mijn buro staat.

Crystal Black, White Pearl, Red Fir, Crystal Red
 Ik zou de hele dierenwereld willen redden. Maar hoe zit het met jullie? Zijn jullie ook zo overemotioneel. Is dit misschien een 'vrouwenkwaal'? Ik ben benieuwd. Ik zou wel wat nuchterder willen zijn maar ja, het is de aard van het beesie.

15 opmerkingen:

  1. ja ik ben een echte overemotionele jankbol
    er hoeft maar iets te zijn wat ik mooi lief zielig of wat dan ook vind en de traanlanders die komen al

    OOK NU DUS en wat een prachtige bakken heb je zeg
    enne rest in peace visje ♥

    liefs jenneke

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik krijg al tranen in mijn ogen als ik het alleen al lees. Hoe erg is dat... Van wie zou ik het hebben. Herinner je mijn gedichtjes nog van vroeger over een fret in de dierenwinkel en een kikker? Zal ze eens opzoeken, moet ze nog wel ergens hebben...

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Je bent niet de enige. Ik kan niet eens kijken naar natuurseries op tv vind ik veel te zielig, want ik weet dat er altijd wel een dood gaat, dat doen ze er om echt waar!!! Ik ben geen fan van spinnen maar ik krijg het niet over mijn hart om ze dood te maken. Ik vang ze en laat ze buiten los met een waarschuwing, hahaha. Ik ben dol op de natuur maar ze moeten wel snappen dat die ophoud bij mijn voordeur ;-)

    fijn weekend, dinah

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi om je bakken zo te zien, en om te lezen hoe goed jij voor de dierenwereld
    bent, ik ben ook zo hoor, ik gun ieder dier het beste.
    Alleen over dat dierenleed daar heb ik echt moeite mee, op facebook word je ook
    gek van alle plaatjes en foto's over dierenleed, ik kan er niet naar kijken en
    begrijp dan ook niet waarom mensen die foto's toch steeds plaatsen. Helaas is
    er dierenmishandeling en trieste dingen aan de hand, maar het is niet leuk om
    naar te kijken. Jouw verhaal over die olifant heb ik ook gezien, maar dat is
    helemaal niet leuk om te zien. We weten toch wel dat het gebeurt helaas, zo
    is de natuur...
    Kindermishandeling komt ook voor en ook van die foto's draait mijn maag om,
    stop er mee mensen denk ik dan.
    Ja ik hou veel van dieren en heb er ook veel voor over.
    Mooi stukje, maar het doet pijn dat die verdrietige kant ook zo aanwezig is.
    Ik val je niet aan hoor, is alleen mijn mening (die vraag je ook hihi)

    Alvast een gezellig (knutsel)weekend :)
    Lieve grtjsss Erica xox

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Hier ook een emotioneel gevalletje, vrouw eigen denk ik toch :) Ik denk soms konden dieren maar praten (wij verstaan) dan wordt het een beetje makkelijker. Ik weet dat het de natuur is maar toch..... Mooie bakken heb je. Ook goed van je dat je ze dan in een bakje kruidnagelolie doet, menigeen zou dat namelijk niet doen.
    Er gebeuren helaas nare dingen op de wereld.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik word hier ook enorm emo van, het brand al behoorlijk voel ik.
    R.i.p. lief visje..
    Wil wel even een compliment geven hoe je het beschrijft,ik zat helemaal in het verhaal.
    Wat heb je een prachtige bakken, schitterende foto`s zeg.
    Lieve S(pruitje)askia, dikke knuff voor je
    Lieve groet Hester

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik heb nog nooit gehoord dat iemand garnaaltjes thuis heeft, bijzonder zeg. Ze zijn ook mooi! En je visje, blijft rot.
    De scène van de olifant heb ik ook gezien, met een brok in m'n keel, wat een onwijs mooie serie is dat toch. De natuur is de natuur, soms heel hard, de sterken overleven.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Wat kan jij ongelofelijk mooi schrijven zeg!
    Ik heb die natuur serie ook gezien, dat was echt een niet leuk moment. Ik vind dat ook verdrietig om te zien.
    De natuur is echt erg mooi, maar je moet het wel zien!
    De mensheid kan daar nog heel wat van leren.

    Maar bij jou hebben de diertjes niks te klagen en hier ook niet.
    Ik hoop dat het bij veel mensen ook zo is.

    Een heel fijn weekend!

    Groetjes Ingrid.

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat een mooi herkenbaar blog....ik red ook van alles,,,,Laat een dier in nood zien en mijn mascara hangt op mijn bovenlip...
    Prachtige bakken heb je!
    En de Oostvaardersplassen daar denken wij dus precies hetzelfde over....
    XE

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Echt een heel herkenbaar blog meis!
    Bij mij gaat ook ieder diertje me aan me had en ik red alles wat ik redden kan.
    Ik zou graag zoveel meer willen doen op dat gebied .... maar ik kan het niet. Ik kan geen dierenleed aan zonder zelf helemaal ten gronde te gaan. Ik zo een enorme bewondering voor mensen die zich hier dag en nacht voor inzetten!!!
    En natuurseries .... hoe mooi ook ... das gegarandeerd waterlanders bij Moos. Ik vermijd ze maar dus.

    Voor wat die Oostvaardersplassen betreft. Wat verschrikkelijk. Alsof je hier nog van "echte" natuur kunt spreken. Hongersdood ... ik moet er niet aan denken. Ik zou net zo als jij aan de andere kant gaan zitten.
    Ik heb het al met station Breukelen .... de pluimveeslachterrij .... dan moet ik me beheersen geen arme kippen of andere gevederde vrienden te gaan redden ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Tsja durf ik toe te geven dat ik niet meteen waterlanders krijg bij dierenleed? Mmm is dat wel waar...want manlief liet pas een youtube filmpje zien met een hond in de hoofdrol met mooie sentimentele muziek op de achtergrond hou ik het niet droog...maar ben geen dierenredder, okay soms zet ik een glas/beker over een spin/vlieg en zet ze buiten, maar ik krijg het ook klaar om ze op te stofzuigen hoor en ik schaam me er niet voor.
    Maar je hebt prachtige aquaria! Warme groetjes en knuffels van mij natuurlijk en nee je bent niet overemotioneel, we zijn dat allemaal wel op onze manier

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Ik kan totaal geen dierenleed hebben, vind ik echt vreselijk. En dan is dat met name alles wat de mens de dieren aandoet, van mishandeling (en het dan nog filmen en op het net zetten, woest word ik daarvan!) tot verwaarlozing, ontbossing en alles wat je nog kan verzinnen.
    Wat de natuur betreft, dat vind ik wat anders, zoals het met dieren in de natuur al eeuwen en eeuwen gaat daar moeten wij mensen ons niet mee bemoeien. De grens ligt wel bij een door mensen ontwikkeld "natuurgebied" met een hek eromheen en als er dan te weinig voedsel is niet bijvoeren, dat vind ik dan eigenlijk geen natuur. Dat is een natuur forceren ten koste van de dieren.
    Over de vissen kan ik met je meepraten, zoals je misschien bij mij al gelezen hebt, hebben wij een aquarium waarin een paar maanden geleden nogal wat slachtoffers zijn gevallen. Zo zielig! Nu hebben we bijvoorbeeld een misvormd visje dat er heelzielig uitziet, hij lijkt een lam vinnetje te hebben, zwemt rondjes etc. Kortom reden tot zorgen maar we willen hem ook niet zo maar dood maken, hij eet nl. wel heel vrolijk en doet af en toe nog heel vrolijk en vitaal, we staan dus steeds in dubio wat te doen. Ik heb al wel kruidnagelolie in huis gehaald als hij echt tekenen gaat vertonen dat hij pijn heeft of echt niet meer kan. Ik check dus ook een paar keer per dag of hij nog leeft en in welke toestand hij is. We noemen hem nu maar Quasimodo.
    Die garnaaltjes zijn echt zo grappjg, die willen wij ook nog eens nemen.
    Nou dat was een heel verhaal hè, fijn weekend :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  13. Ik kan niet tegen dierenleed..kijk daarom nooit, maar dan ook nooit naar natuur series..kan er gewoon niet tegen. Als kind een Bambi film gezien (niet een Disney versie) en dat heeft zo verschrikkelijk veel indruk gemaakt.
    Alle plaatjes van dierenleed....kan er niet naar kijken.
    Wij zijn daarom ook actief supporter van Sea Sheperd.
    Daarbij eten we om die reden ook vrijwel geen vlees en andere dierlijke produkten.
    Ik ga niet zo ver als jij met regenwormen etc; zie dat mijn dochter trouwens wel doen haha. Alleen spinnen worden netjes weer buiten gezet...behalve in augustus mogen ze de muggen en vliegen opeten.
    De aquaria zijn prachtig en ook ik heb nog nooit gehoord dat iemand garnaaltjes houdt:)grappig hoor! Ik moet er wel even eerlijk bij zeggen dat ik niet zoveel belangstelling heb voor vissen enzo; dit in tegenstelling tot de rest van ons gezin, zijn allemaal zeer fanatieke duikers!
    Ik ben een uitgesproken kattenmens, dat zijn mijn "kindjes".
    Tja, wat is dan overemotioneel...Je weet dat er veel leed bestaat, dagelijks voorkomt, maar het hoeft voor mij niet zo aanschouwelijk te worden gebracht.
    Ben het wat dat betreft volledig met Erica eens over wat er op FB wordt gezet.
    Fijn weekeinde,
    groetjes,
    Letty

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een bijzondere en prachtige beestjes! Ik wist niet eens dat je dat kon houden/kopen. En overemotioneel? Ja, soms wel en zeker met de menopauzetoestanden van de laatste maanden. :-(

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Ik denk dat we hier met een hele hoop overemotionele madammen bij elkaar zijn, misschien is net daarom blogland zo mooi? Ik kijk ook heel graag natuurseries en moet me dan ook voorhouden dat het de wet van de natuur is, maar droogblijven, nee, de waterlanders zijn er hier ook heel gauw dan. Wel prachtig zeg, jouw aquariums!

    BeantwoordenVerwijderen